Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί τους την πρώτη μέρα σε αυτό το καινούριο περιβάλλον;
Η πρώτη φορά που ο γονιός θα αφήσει το παιδί του στο σχολείο είναι βαρυσήμαντη, για εκείνον όπως και για το παιδί του. Πολλά νηπιαγωγεία αναγκάζουν τους γονείς να αποχωρήσουν από την πρώτη κιόλας μέρα αφήνοντας το παιδί τους μόνο του για πρώτη φορά χωρίς εκείνο να έχει χτίσει ακόμα μια σχέση εμπιστοσύνης απέναντι στις δασκάλες του. Για ένα παιδί, το οποίο δεν έχει την εμπειρία του τι είναι δασκάλα, τάξη και σχολείο, αυτό μπορεί να προκαλέσει μια τραυματική εμπειρία.
Για αυτόν το λόγο, ακόμα και για ένα παιδί πεντέμισυ χρονών που δεν έχει ξαναπάει στο νηπιαγωγείο, όπως και για ένα παιδί 2 ετών, είναι απαραίτητο να παραμένει ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης τις πρώτες μέρες - όχι για να συμμετέχει στις δραστηριότητες αλλά απλώς να παρευρίσκεται σ' ένα χώρο εκτός της τάξης, όπου το παιδί μπορεί να τον προσεγγίσει ανά πάσα στιγμή μόνο του ή με τη βοήθεια της δασκάλας. Τις μέρες όπου θα παρευρίσκεται ο γονέας, τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν μια σχέση με τη δασκάλα τους, με τα άλλα παιδιά και να έχουν πρώτα μια πολύ θετική εμπειρία από την επίσκεψη στο σχολείο.
Μπορείτε να πείτε στο παιδί σας ότι:
- δε θα φύγετε χωρίς να το χαιρετήσετε (και να το τηρήσετε)
- τον λόγο που πρέπει να φύγετε: γιατί πρέπει να πάτε στο σούπερμάρκετ για να μαγειρέψετε, για να φάτε μετά όλοι μαζί το αγαπημένο του φαγητό ή να πάτε στον γιατρό ή να κάνετε κάτι που ξέρει ότι είναι από τα απαραίτητα πράγματα για ένα σπίτι. Σε αυτά που θα πείτε είναι ιδιαίτερα επιθυμητό να συμπεριλαμβάνουν την λέξη " έκπληξη" (την οποία θα έχετε πάρει όταν το ξαναδείτε ή θα είναι μια αγαπημένη δραστηριότητα)
- αν σας πει "μείνε εδώ" πείτε ότι το σχολείο δεν είναι για μαμάδες και ότι οι δασκάλες ούτε αυτές έχουν τη μαμά τους εδώ!!!
Θα βοηθήσετε το παιδία σας να προσαρμοστεί, εάν τις πρώτες εβδομάδες το ρωτήσετε τι θα ήθελε να δείξει στους νέους του φίλους (ένα κόλπο χορετυτικό, κάποιο παιχνίδι, cd με μουσική ή παραμύθια....). Έτσι του δίνετε ένα καλό κίνητρο να πλησιάσει τα άλλα παιδιά. Πείτε του να το δείξει αλλά, μετά για να μην το χάσει, να το βάλει στην τσάντα του.
Επίσης, ενημερώστε τη νηπιαγωγό για το ποιά είναι τα αγαπημένα του παιχνίδια του παιδιού σας έτσι ώστε να παίξουν μαζί με αυτά και να έχουν κάποιο θέμα συζήτησης.
"Μαμά, μη φύγεις!!!!!"
Είναι πολύ φυσιολογικό ένα παιδί να κλάψει τη στιγμή που θα αποχωρήσει ο γονέας του από το σχολείο - όχι μόνο τις πρώτες μέρες αλλά και τις επόμενες βδομάδες ή κάποια μέρα μετά από μήνες. Το κλάμα δείχνει το δέσιμο του παιδιού με τον γονέα και για αυτόν το λόγο θεωρείται ως ένα υγιές σημάδι που εκφράζει ένα παιδάκι, το οποίο αποχωρίζεται το γονέα του ακόμα και για λίγο. Το συναίσθημα του αποχωρισμού που νιώθει το παιδί είναι κάτι που μπορεί να εκφραστεί και με θυμό, όχι μόνο με κλάμα. Κάποιο ίσως να αρνηθεί να μοιραστεί με τους γονείς του τις εμπειρίες του ή να δείξει ότι στεναχωριέται με κάποια άλλη αιτία (ότι τα άλλα παιδιά δεν το παίζουν ή το χτυπάνε).
Σαν αποτέλεσμα του θυμού αυτού ένα παιδί μπορεί να χτυπάει το πάτωμα, τον τοίχο ή τις δασκάλες (τις οποίες μπορεί να θεωρεί υπαίτιες της " εγκατάλειψής" του), να ρίχνει παιχνίδια ή ακόμα και να αυτοτραυματιστεί πάνω στην ένταση την οποία βιώνει. Σε αυτήν την περίπτωση, φυσικά, η δασκάλα θα φροντίσει να το εμποδίσει από το να κάνει κακό στον εαυτό του ή σε άλλους. Από τη στιγμή όμως που δεν κάνει κακό στον εαυτό τους και στους άλλους θεωρείται υγιές να εκφράσει αυτόν το θυμό. Η εκτόνωση αυτή θα το βοηθήσει να εκφράσει τα συναισθήματά του και να επεξεργαστεί έτσι τον αποχωρισμό από τον γονέα.
Τι είναι καλό να αποφύγετε:
- να πάτε εσείς το παιδί σας στη νηπιαγωγό. Κάτι τέτοιο θα κάνει το παιδί να αισθανθεί ότι το σπρώχνετε μακριά σας, το διώχνετε και πιθανότατα θα κάνει το άγχος του αποχωρισμού που βιώνει πιο έντονο. Δε χρειάζεται να κάνετε κάτι τέτοιο. Αφήστε τη νηπιαγωγό να το προσεγγίσει η ίδια καθώς είναι πιο έμπειρη με αυτή τη διαδικασία.
- να μην καθυστερείτε την αναχώρησή σας αν βλέπετε ότι το παιδί σας κλαίει και δε σας αφήνει να φύγετε. Αν για δέκα λεπτά το παιδί σας συνεχίζει να κλαίει, να οδύρεται ή και να ουρλιάζει ισχύει το εξής: Από τη στιγμή που ξέρει ότι θα φύγετε, θα κλαίει μέχρι τη στιγμή που θα γίνει αυτό. Είναι προτιμότερο να επισπεύσετε την αναχώρησή σας και να επικοινωνήσετε τηλεφωνικά με το νηπιαγωγείο λίγη ώρα αφού φύγατε για να σιγουρευτείτε ότι έχει ηρεμήσει και είναι με τα παιδιά της τάξης του. Τις περισσότερες φορές, λίγα λεπτά μετά την αναχώρηση του γονέα, τα παιδιά σταματούν το κλάμα.
- να το συγκρίνετε με τα άλλα παιδιά, τα οποία έχουν ήδη προσαρμοστεί λέγοντάς του : " να κοίτα, ο χχ δεν κλαίει που φεύγει η μαμά του !" . Το κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό και επεξεργάζεται τα γεγονότα διαφορετικά. Αν το συγκρίνετε με άλλα παιδιά, του δείχνετε ότι ο δικός του ρυθμός δεν είναι σωστός. Αφήστε το να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του και την όποια στεναχώρια του όπως αυτό θέλει για να το διευκολύνετε να περάσει αυτό το στάδιο.
Άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την προσαρμογή του παιδιού ( και απαιτούν περισσότερη προσπάθεια και ενασχόληση κυρίως από τη νηπιαγωγό για να τα εξομαλύνει)...
Αστάθεια στο ωράριο και τις ημέρες προσέλευσης στο νηπιαγωγείο:
Τα νηπιαγωγεία λειτουργούν με βάση κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα που περιλαμβάνει ένα καλωσόρισμα όταν όλα τα παιδιά έχουν φτάσει το πρωί, μια εισαγωγή σε ποιες δραστηριότητες θα πραγματοποιηθούν εκείνη την ημέρα και στο τέλος της ημέρας ένα μικρό χαιρετισμό. Αν πηγαίνετε το παιδί σας αργότερα το πρωί από ό,τι τα άλλα παιδιά ή το παίρνετε αρκετά νωρίτερα ή αργότερα από τα άλλα παιδιά, θα αισθανθεί εκτός της ομάδας και θα αποδιοργανωθεί. Το να αισθάνεται ένα παιδί μέρος της ομάδας/τάξης του είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ομαλής προσαρμογής του στο σχολείο.
Ανησυχία του γονέα:
Όσο πιο σίγουρος νιώθει ο γονέας για το ότι το παιδί του θα μεταχειριστεί σωστά και θα έχει ευκαιρία να περάσει καλά με τα άλλα παιδάκια, τόσο πιο άνετα θα νιώσει και το ίδιο το παιδί. Αν όμως ο γονιός είναι αγχωμένος ή αμφιβάλλει για το αν είναι έτοιμο το παιδί του, το ίδιο το παιδί θα αισθανθεί αυτή την ανησυχία , κάτι που θα δυσκολέψει την προσαρμογή του στο σχολικό περιβάλλον.
Υπερπροστατευτική σχέση γονέα - παιδιού:
Ένα παιδί, λόγω μιας υπερπροστατευτικής σχέσης με τους γονείς του, μπορεί να εμφανίσει μεγάλη ανασφάλεια όταν βρεθεί ξαφνικά χωρίς αυτούς. Μπορεί να αναπτύξει φοβίες ή να αισθάνεται εξαιρετικά αβοήθητο και ανήμπορο μπροστά σε άλλα παιδιά που είναι δυναμικά και ενεργητικά με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να δημιουργήσει μια σχέση με αυτά και αγκιστρώνεται στη νηπιαγωγό.
Πρόσφατες αλλαγές:
Αλλαγές όπως μια μετακόμιση σε άλλη πόλη, η γέννηση ενός νέου μωρού στην οικογένεια, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου (είτε από θάνατο είτε από χωρισμό) είναι παράγοντες που χρωματίζουν με ανασφάλεια τον ψυχικό κόσμο του παιδιού. Είναι απαραίτητη η ενημέρωση των νηπιαγωγών έτσι ώστε αυτές να είναι σε θέση να δώσουν στο παιδί την κατάλληλη προσοχή μέσα από κατανόηση και συζήτηση γύρω από το θέμα. Θεωρείται αναμενόμενο η προσαρμογή ενός παιδιού που βιώνει μια απώλεια ( η μετακόμιση καθώς και η γέννηση νέου μωρού θεωρούνται, στην ψυχολογία, μορφές απώλειας μιας και το παιδί αποχωρίζεται για πάντα μια προηγούμενη, ασφαλή κατάσταση) να είναι πιο χρονοβόρα και οδυνηρή για το παιδί. Όπως για κάθε μορφή απώλειας, οι γονείς καλούνται να υποστηρίξουν το παιδί τους και να το βοηθήσουν να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του μέσω εκφραστικών παιχνιδιών (θεατρικό ή συμβολικό παιχνίδι) αλλά και παραμυθιών με σχετικά θέματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου